ΚΤΙΡΙΟ ΠΑΛΛΑΣ ΑΘΗΝΑ

Το 1886 ο Σταμάτης Απέργης, μαραγκός από την Τήνο, παντρεύεται την Κηφισιώτισσα Ασημίνα Νικολάου. Ο Σταμάτης εργάζεται στην υπηρεσία του Δήμου, υπεύθυνος για το άναμμα των φανών της Πλατείας της Κηφισιάς. Το ζευγάρι εγκαθίσταται στο Κεφαλάρι, κοντά στο εκκλησάκι του Σωτήρα. Ένα στέγαστρο μπροστά από την κάμαρα γίνεται ένα μικρό καφενείο για τους Αθηναίους που φτάνουν να απολαύσουν τη δροσιά και την πλούσια βλάστηση. Το καφενείο εξελίσσεται σε εστιατόριο, και ενώ η οικογένεια μεγαλώνει, το ζευγάρι αγοράζει το απέναντι οικόπεδο. Ένα μεγάλο σαλόνι, κουζίνα και τα πρώτα δωμάτια θα επιτρέψουν στην επιχείρηση να εξαπλωθεί.

Ο μηχανικός Γιάννης Νυδραίος σχεδιάζει τους χαρακτηριστικούς τρούλους του, αντιγράφοντας εκείνους του ξενοδοχείου Νεγκρέσκο της Νίκαιας. Το ξενοδοχείο στελεχώνεται με το κατάλληλο προσωπικό, ενώ εργάζονται και όλα τα παιδιά της οικογένειας. Προσλαμβάνονται επαγγελματίες μάγειρες και ο γνωστός ζαχαροπλάστης Αναστάσιος Θεοδωρίδης από την Κωνσταντινούπολη. Στο μεταξύ εγκαινιάζεται η νέα δεξαμενή στο Κεφαλάρι που βοηθά στην ύδρευση της περιοχής, ενώ με κοινή δαπάνη των ξενοδόχων της καθιερώνεται τακτική συγκοινωνία του Σταθμού με το Κεφαλάρι.

Το 1931 το ξενοδοχείο μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «Ανώνυμος Ξενοδοχειακή Εταιρεία Σ. Απέργης». Ο Σταμάτης και η Ασημίνα Απέργη αγοράζουν το 1933 από τη Μονή Πετράκη το κτήμα που θα επιτρέψει την επέκταση της επιχείρησης, καταλαμβάνοντας ολόκληρο το οικοδομικό τετράγωνο. Την είσοδο του ξενοδοχείου κοσμεί από το 1936 το σιντριβάνι που ήρθε από τη Γερμανία. Το ξενοδοχείο, πέρα από τη μεγάλη πληρότητα, συμμετέχει στην κοινωνική ζωή της Κηφισιάς, ενώ φιλοξενεί σημαντικές διεθνείς προσωπικότητες και εκδηλώσεις της αθηναϊκής κοινωνίας. Η δεκαετία κλείνει με το θάνατο του Σταμάτη Απέργη στις 29 Απριλίου 1940.

Επιτάσσεται από την κυβέρνηση και μετατρέπεται σε νοσοκομείο για Άγγλους τραυματίες. Το 1942 ακολουθούν οι Γερμανοί, που το χρησιμοποιούν επίσης σαν νοσοκομείο, και το 1944 επανέρχονται οι Άγγλοι. Κατά τη διάρκεια των Δεκεμβριανών οι αντάρτες του ΕΛΑΣ, για να το καταλάβουν, ανατινάσσουν την αριστερή πτέρυγα. Το 1948 τα παιδιά του Σταμάτη Απέργη παίρνουν δάνειο από Αιγυπτιώτες κεφαλαιούχους, προκειμένου να αποκαταστήσουν τις σοβαρές ζημιές που είχε υποστεί το κτήριο, και προσθέτουν έξι πολυτελείς σουίτες, ολοκληρώνοντας έτσι την κατασκευή και δίνοντας στο ξενοδοχείο την τελική του μορφή.

Τη δεκαετία του 1950, το Ξενοδοχείο Απέργη συνεχίζει να έχει την προτίμηση των Αθηναίων που συρρέουν τις Κυριακές τα μεσημέρια στο εστιατόριό του και οι χώροι του συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται για κοινωνικές εκδηλώσεις. Η αλλαγή όμως των παραθεριστικών προτιμήσεων των Αθηναίων προς τη θάλασσα και τα νότια προάστια έχει σαν αποτέλεσμα τη σταδιακή μείωση των επισκεπτών στην Κηφισιά. Το ξενοδοχείο αγοράζει ο Ιωάννης Σ. Λάτσης το 1984.

Μετά από σημαντικές εσωτερικές μετατροπές και προσθήκες αλλά με απόλυτο σεβασμό στην αρχιτεκτονική του και στη φυσιογνωμία της περιοχής, το χαρακτηρισμένο ως διατηρητέο κτήριο φιλοξένησε για πολλά χρόνια τις δραστηριότητες των περισσότερων από τις εταιρείες του Ομίλου Λάτση στην Ελλάδα. Το 2006 το κτήριο πέρασε στην ιδιοκτησία του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση και αποτελεί την έδρα των δραστηριοτήτων του Ιδρύματος στην Ελλάδα, ανοίγοντας έτσι μια νέα σελίδα στη μακρόχρονη ιστορία του.